پسر بچه:
پسری که نمی دانست پژواک چیست.. در دره ای فریاد کشید: "چه کسی آنجاست؟" و انعکاس صدا به سوی او بازگشت: "چه کسی آنجاست؟" کودک نمی توانست صاحب صدا را ببیند، از او پرسید: "شما که هستید؟" و صدا بار دیگر به سویش برگشت: "شما که هستید؟"
پسرک گمان کرد کسی سر به سرش می گذارد، پس فریاد زد: "نمی خواهی بس کنی؟" و بازتاب صدا تکرار کرد: "نمی خواهی بس کنی؟"
پسرک که خشمگین شده بود، در حالی که هوار میکشید، ناسزایی نثار آن ناشناس کرد که باز هم به خودش بازگشت.
در اینجا مادرش به او توضیح داد که هیچ کس قصد آزار او را ندارد، بلکه این بازتاب صدای خودش است که به سویش باز میگردد.
پسر بچه اینبار فریاد زد: "دوستت دارم!"
انعکاس صدایش برگشت: "دوستت دارم!"
پسرک فریاد کشید: "تو خیلی خوبی!"
این بار عبارت تحسین آمیز پسرک نیز به سوی خودش بازگشت و او بسیار خوشحال شد.
در حقیقت هر چه به دنیا بدهیم، به سوی خودمان باز میگردد. پس بیایید عشق، مهربانی، یاری، همدردی و خدمات خود را نثار همگان کنیم، تا چون برج فانوس دریایی در بحبوحه امواج توفانی زندگی، محکم و استوار بر جا بمانیم.
نمی دانم این حرف مرا قبو ل دارید یا نه که: یک نفر ممکن هست دوستهای خوب زیادی داشته باشد، پدر و مادر، دوستهای خوبی مثل شما عزیزان و از همه مهمتر خدا. ولی گاهی دلتنگ یکی هست که همیشه احساس تنهایی میکند،
منم دلتنگم.
ازتان میخواهم برای دل من و برای آنی که سبب دلتنگیم شده هم دعا کنید.
ممنونم از همه تان.
دوست دار او و دوست تک تک شما....
ابتهاج
ارسال توسط فرشید مرادی
آخرین مطالب